Χαρούμενες δραστηριότητες

ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΕΛΟΥΣ
ΧΟΡΟΥΣ !!!

Καρναβάλι…μια λέξη ταυτόσημη με στιγμές χαράς, γλεντιού, μασκαρέματος και ξέφρενους ήχους που σε ξεσηκώνουν. Χιλιάδες ”χρωματιστά ποτάμια” πλημμυρίζουν τους δρόμους και τις πλατείες και αμέτρητες μάσκες και στολές. Μικροί και μεγάλοι μασκαράδες, καρναβαλιστές ή επισκέπτες χορεύουν και ξεφαντώνουν με αρχηγό τον Βασιλιά Καρνάβαλο. Ένας βασιλιάς, που στο τέλος συνήθως παραδίδεται στις φλόγες, σημαίνοντας τη λήξη της πιο κεφάτης
γιορτής του χρόνου.

Τι λέτε; Ξεκινάμε τη ”βόλτα” μας στους ήρωες του καρναβαλιού;

Για να γνωρίσουμε καλύτερα τον Αρλεκίνο ας διαβάσουμε το πιο όμορφο παραμύθι της Αποκριάς…

Μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη με τις γόνδολες, τη Βενετία, ζούσε ένα φτωχό παιδάκι, ο Αρλεκίνος… Τις μέρες της Αποκριάς, στη Βενετία γιορτάζουν το καρναβάλι με
παρελάσεις και γιορτές.
Όλοι ντύνονται μασκαράδες και κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες τους γλεντάνε μέχρι το πρωί.
Ο μικρός Αρλεκίνος, κάθε απόγευμα, καθόταν στο παράθυρο, έβλεπε τους γελαστούς μασκαράδες που περνούσαν παρέες, παρέες κάτω από το σπίτι του και μερικές φορές ένα δάκρυ κυλούσε στο μαγουλάκι του.
Θυμόταν πώς ντυνόταν κι αυτός μασκαράς μαζί με τον πατέρα του και τη μητέρα του και κάνανε βόλτες στην πλατεία το Αγίου Μάρκου με τα περιστέρια. Τώρα πια όλα ήταν διαφορετικά!

Ο πατέρας είχε πεθάνει και η καημένη η μητέρα του με μεγάλη δυσκολία κατάφερνε να πληρώνει τα έξοδά τους. Σκούπιζε, λοιπόν, τα δάκρυα του και χαιρετούσε τους γελαστούς μασκαράδες που του φώναζαν να κατέβει μαζί τους στο γλέντι.

Η μαμά του είδε το κρυφό δάκρυ του Αρλεκίνου και ανέβηκε στη σοφίτα αποφασισμένη να βρει κάτι, έστω κι ένα παλιό ρούχο, για να μασκαρέψει το λυπημένο παιδί της.

Κάτι μικρά κουρελάκια από υφάσματα της έδωσαν την ιδέα ! Τα μάζεψε όλα, πήρε τα ραφτικά της και δούλεψε μέχρι το πρωί. Ένωσε τα μικρά κομματάκια, έκανε ένα μεγάλο πολύχρωμο πανί και μ’ αυτό έραψε μια φανταχτερή στολή, που άλλη δεν είχε ξαναγίνει!

Ξύπνησε χαρούμενη το Αρλεκίνο και τον έντυσε με τη στολή. Φούντωσε τα κατσαρά καστανά μαλλάκια του παιδιού και, σαν τελευταία πινελιά, άνοιξε δυο τρύπες με το ψαλίδι της σε μια μαύρη βελούδινη λωρίδα και την έδεσε στα μάτια του παιδιού για μάσκα! Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο!

Ευτυχισμένος ο Αρλεκίνος, έδωσε ένα σκαστό φιλί στη μανούλα του και έτρεξε στην πλατεία.
Τα πυροτεχνήματα έλαμπαν στον ουρανό και τα παιδιά μάζευαν καραμέλες και σοκολάτες που πετούσαν οι άρχοντες από τα μπαλκόνια.
Όταν έφτασε στην πλατεία ο Αρλεκίνος, όλοι θαύμαζαν τη φορεσιά του, κι εκείνος χαρούμενος άρχισε να χορεύει χωρίς να φανερώνει ποιος είναι.

Ποιος είσαι; τον ρωτούσαν πολλοί. Είσαι από τη Βενετία; Που αγόρασες αυτή τη θαυμάσια στολή;

Ο Αρλεκίνος χαμογελούσε και κρατούσε καλά φυλαγμένο το μυστικό του, ώσπου μια κοπελίτσα του άρπαξε τη μάσκα.
Είναι ο Αρλεκίνος ! φώναξαν κάποιοι ξένοι. Αυτός είναι ο βασιλιάς του καρνάβαλου, φώναξαν όλοι μαζί και του πρόσφεραν φρούτα και γλυκά χορεύοντας χαρούμενοι γύρω του.

Ο Αρλεκίνος χόρεψε ξέφρενα όλη νύχτα και το πρωί γύρισε στο σπίτι του φορτωμένος με γλυκά.
Ένας χρόνος πέρασε. Την επόμενη χρονιά, μόλις πλησίαζε η Αποκριά, όλοι έτρεξαν στη μητέρα του Αρλεκίνου και πλήρωναν όσο- όσο για να ράψουν μια πολύχρωμη φορεσιά αρλεκίνου.


Ο Βασιλιάς του Αρλεκίνου είναι αναμφίβολα ο Πάμπλο Πικάσο.


Πως ξεκίνησε όμως η αγάπη του για τον αρλεκίνο;

Μια φορά κι ένα καιρό, λοιπόν ένας ζωγράφος που τον έλεγαν Πάμπλο Πικάσο, ταξίδεψε από τη χώρα του την Ισπανία, σε μια γειτονική χώρα την Ιταλία, γιατί άκουσε ότι εκεί γινόταν λαϊκές θεατρικές παραστάσεις στους δρόμους. Τον… έφαγε λοιπόν η περιέργεια. Πήγε, είδε πολλούς ανθρώπους ντυμένους με όμορφες πολύχρωμες στολές, να χορεύουν, να κάνουν αστεία και να ξεφαντώνουν, αλλά ενθουσιάστηκε με μία συγκεκριμένη φορεσιά. Τόσο πολύ του άρεσε που αμέσως πήρε τα χρώματά του και τις παλέτες του και άρχισε να ζωγραφίζει…

Θέλετε να δείτε κάποιους από τους πίνακες του;

   

  

Ο Πάμπλο Πικάσο ζωγράφισε και το γιο του Πωλ ντυμένο αρλεκίνο.


Ο Πωλ ντυμένος Αρλεκίνος

Παρατηρήστε τον πίνακα και έπειτα απαντήστε στις ερωτήσεις:
Είναι παιδί ή ενήλικας;

• Τι ρούχα φοράει;
• Πού κοιτάζει;
• Τι σκέφτεται;
• Πώς νιώθει;
• Γιατί κάθεται στην καρέκλα;
• Πού βρίσκεται;

Εκτός όμως από τον Πάμπλο Πικάσο και ένας άλλος μεγάλος ζωγράφος ο Μιρό ζωγράφισε και αυτός το καρναβάλι του αρλεκίνου…




Μπορείτε να παρατηρήσετε τον πίνακα του, πατώντας εδώ.

Ήρθε η ώρα να φτιάξετε το δικό σας αρλεκίνο…

     
Υλικά που θα χρειαστείτε:
Ένα ρολό χαρτί υγείας
Πολύχρωμα χαρτάκια
Μαύρο χαρτόνι
Άσπρο γκοφρέ χαρτόνι
Ψαλίδι
Κόλλα
Μαρκαδόρους

Σε ένα ρολό χαρτί υγείας κολλάμε πολύχρωμα χαρτάκια για τα ρούχα του αρλεκίνου. Με μαύρο χαρτόνι φτιάχνουμε τη μάσκα και το καπέλο του. Έπειτα με τους μαρκαδόρους ζωγραφίζουμε τα χαρακτηριστικά του. Τέλος αν θέλετε βάζουμε λίγο άσπρο γκοφρέ
χαρτόνι γύρω από το λαιμό του.

Είναι η φυσιογνωμία της αποκριάς και όχι μόνο!
Είναι ο διασκεδαστής μικρών μεγάλων!
Είναι μια φυσιογνωμία διφορούμενη!
Είναι μοναχικός...είναι μοναδικός! Τι είναι όμως για τα παιδιά;
Είναι αστείος!
Κάνει αστείες γκριμάτσες για να γελάμε!
Κάνει κόλπα!
Κάνει γκάφες!
Μας διασκεδάζει!
Φοράει αστεία ρούχα και είναι να γελάς!

Ποιος είναι αυτός; Μα φυσικά ο ΚΛΟΟΥΝ!!!


Ένα παραμυθάκι για τον κλόουν...

Όταν το όνειρο ενός μικρού αγοριού είναι να κάνει όλο τον κόσμο ευτυχισμένο, δε μένει παρά να γίνει…. ΚΛΟΟΥΝ! Η αγάπη του για τα μικρά παιδιά τον οδηγεί στο να παίξει για όλη του τη ζωή τον πιο ωραίο ρόλο! Μεταμφιέζεται και με τα κόλπα του χαρίζει στους φίλους του το γέλιο και την ΑΓΑΠΗ.

Μπορείτε να διαβάσετε το παραμύθι « η ζωή του Κλόουν» εδώ.

Παρατηρούμε τους παρακάτω κλόουν και προσπαθούμε να μιμηθούμε τις εκφράσεις του προσώπου τους:

Μαθαίνουμε πως:

• γελάει ένας κλόουν: ανοίγει το στόμα του πολύ και κλείνει σφικτά τα μάτια του.
• χαμογελάει : Οι άκρες του στόματος τραβιούνται προς τα αυτιά και τα μάτια στριφογυρίζουν δεξιά, αριστερά.
• δείχνει την έκπληξή του : το στόμα και τα μάτια είναι ορθάνοικτα.
• κλαίει : τα μάτια κλείνουν σφικτά και το στόμα σουφρώνει.
• δείχνει την λύπη του : οι άκρες του στόματος, το κεφάλι και οι ώμοι πέφτουν προς τα κάτω.
• είναι περίεργος : τα ματόκλαδα ανοιγοκλείνουν, το μέτωπο σηκώνεται ψηλά και ο λαιμός είναι τεντωμένος ψηλά.

Επίσης μαθαίνουμε πως περπατάει ένας κλόουν:

• σαν την πάπια : Οι μύτες των ποδιών είναι προς τα έξω
• δειλά, δειλά : με τις μύτες των ποδιών προς τα μέσα
• κουνώντας τον πισινό του
• και κάνοντας μικρά ή μεγάλα βήματα
  

Και τέλος μαθαίνουμε από που δανείζεται τα ρούχα του ο
Κλόουν:

• Την μπλούζα από έναν άνθρωπο
• τις τιράντες από κάποιον που του έπεφτε το παντελόνι
• το παντελόνι του από έναν εύσωμο
• τις πολύχρωμες κάλτσες του από έναν πλούσιο
• το σακάκι του από ένα ψηλό
• το καπέλο από έναν υπουργό
• τα παπούτσια από ένα ηλικιωμένο
• τα λουλούδια τα έκοψε
• την καρδιά του την δάνεισε ένα κοριτσάκι
• και το χαμόγελο το πήρε βέβαια από τα παιδιά.

Ήρθε η ώρα να γίνεις και εσύ τώρα ένας κλόουν…

Βάψε κόκκινη τη μύτη σου, δανείσου ρούχα από τη μαμά και το μπαμπά και χόρεψε στο ρυθμό μιας χαρούμενης μουσικής!

Για να χορέψεις πάτησε εδώ.

Παίζουμε με ομοιοκαταληξία: 

Φτιάχνουμε αυτοσχέδια δίστιχα. Δίνουμε την αρχή στα παιδιά και βρίσκουν την λέξη που ταιριάζει για να σχηματίσουν ομοιοκαταληξία.

Ένας κλόουν μα ποιος κλόουν; Ένας κλόουν με μύτη αστεία...
κάνει βόλτα στην...πλατεία!

Ένας Κλόουν μα ποιος Κλόουν; Ένας Κλόουν με καπέλο...
που κρατάει...ένα πινέλο!

Ένας Κλόουν μα ποιος Κλόουν; Ένας Κλόουν με στολή φαρδιά,
κόκκινο στόμα...και πεταχτά αυτιά!

Ένα ποίημα για τον κλόουν…
Υλικά που θα χρειαστούμε:
Ένα άδειο μπουκάλι νερού
Κόλλα
Ψαλίδι
Υφάσματα
Πολύχρωμα χαρτόνια
Μαρκαδόρους
Σε ένα άδειο μπουκάλι κολλάμε λωρίδες από χαρτόνι για μαλλιά. Με ύφασμα φτιάχνουμε το παπιγιόν και με χαρτόνια φτιάχνουμε τα χαρακτηριστικά του κλόουν και το καπέλο. Έπειτα τα κολλάμε και αυτά στο μπουκάλι. Με τους μαρκαδόρους σχεδιάζουμε τα μάτια του κλόουν.

Με το ψαλιδάκι σου μπορείς να κόψεις την μάσκα του κλόουν:

Με τους μαρκαδόρους ζωγράφισε τον παρακάτω κλόουν:

Πατήστε εδώ για να εκτυπώσετε τη μάσκα και τη ζωγραφιά.