Χαρούμενες δραστηριότητες

Έθιμα του Μάρτη…

Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του
χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μάρτης προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι.
Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του. Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους.

Θέλετε να φτιάξουμε με κόκκινη και άσπρη κλωστούλα το δικό μας
μαρτάκι και να μάθουμε το παρακάτω ποίημα;


Σύμφωνα με την παράδοση, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, την πρώτη μέρα του Μάρτη γιορτάζουν τα παιδιά με τα κάλαντα της άνοιξης «Τα χελιδονίσματα».

Γιορτάζουν το ξύπνημα της φύσης, το καλωσόρισμα της άνοιξης και τον ερχομό των χελιδονιών. Φτιάχνουν ένα ομοίωμα χελιδονιού τη "χελιδόνα" το οποίο το στολίζουν με λουλούδια, χρωματιστές κορδέλες και κουδουνάκια, τριγυρίζουν στα σπίτια και τραγουδάνε με τις μελωδικές φωνούλες τους, τα κάλαντα της άνοιξης, σκορπώντας χαρούμενες ευχές στον κόσμο.

Ήρθε η ώρα να φτιάξουμε και εμείς την δική μας χελιδόνα και όλοι
μαζί να τραγουδήσουμε τα κάλαντα της Άνοιξης ή χελιδονίσματα.

Κατασκευή χελιδόνας

2 χάρτινα πιάτα
1 καμβίλια ή ξυλάκι
Χρώμα πράσινο και μαύρο
Μαρκαδόρους
Κόλλα
Χαρτόνια
Βαμβάκι

Παίρνουμε τα 2 χάρτινα πιάτα και κόβουμε στο εσωτερικό τους ένα κύκλο. Βάζουμε το ξυλάκι ενδιάμεσα και τα κολλάμε μεταξύ τους. Αφού τα κολλήσουμε τα βάφουμε με πράσινο χρώμα. Έπειτα τα διακοσμούμε με λουλουδάκια που έχουμε ζωγραφίσει και κολλάμε και ένα χελιδόνι στο ξυλάκι. Το χελιδόνι το έχουμε σχεδιάσει και το έχουμε βάψει με μαύρο χρώμα και βάζουμε λίγο βαμβάκι στην κοιλίτσα του.



Μάρτης είναι χάδια κάνει…πότε κλαίει και πότε γελάει….
...λέει μια παροιμία ,γιατί ο Μάρτης έχει 2 πρόσωπα, ένα που γελάει
και ένα που κλαίει…
θέλετε να μάθετε γιατί; Διαβάστε την παρακάτω ιστορία.

Κάποτε οι μήνες αποφάσισαν να παντρευτούν. Ο καθένας βρήκε μια γυναίκα που του άρεσε και την παντρεύτηκε.
Ο Μάρτης δεν φρόντισε το ζήτημα μόνος του και έβαλε
προξενητάδες να του βρούνε μια γυναίκα. Εκείνοι του φέρανε μια κοπέλα η οποία ήταν τυλιγμένη με ένα μαντίλι και του είπαν ότι είναι πολύ όμορφη. Ευκολόπιστος όπως ήταν, την παντρεύτηκε. Όταν όμως έμειναν μόνοι και έβγαλε το μαντίλι της, τι να δει; Δεν υπήρχε πιο άσχημη στον κόσμο!
Από τότε κάθε φορά που την έβλεπε χωρίς το μαντίλι άστραφτε, βροντούσε, έβρεχε, έριχνε μπόρες, έκανε παγωνιές. Όταν την έβλεπε όμως να φοράει το μαντίλι ηρεμούσε, γαλήνευε κι έκανε καλό καιρό!

Γι’ αυτό λέγεται και η παροιμία: «Ο Μάρτης πότε κλαίει και πότε
γελάει».

Υλικά:
Χαρτόνι
Μαρκαδόρους
Χόρτο ή νήμα
Ξυλάκι ή καλαμάκι
Ύφασμα ή χρωματιστή χαρτοπετσέτα

Τα παιδιά σχεδιάζουν και κόβουν το στρογγυλό περίγραμμα από ένα καπάκι. Από τη μια πλευρά ζωγραφίζουν το Μάρτη χαμογελαστό και από την άλλη το Μάρτη να κλαίει. Μπορούν να του βάλουν μαλλάκια από χόρτο ή νήμα και καπέλο από χαρτόνι. Στο λαιμό βάζουν ένα ξυλάκι ή ένα καλαμάκι για να μπορούν να το κρατάνε και για φορεματάκι βάζουν ύφασμα ή μια χρωματιστή χαρτοπετσέτα.

Έτσι τώρα μπορείτε να λέτε ρυθμικά τη φράση ''Μάρτης είναι χάδια
κάνει πότε κλαίει και πότε γελάει'' και συγχρόνως να γυρίζετε και την κουκλίτσα σας!

Ένα ποιηματάκι για τον Μάρτη…